تأملی بر خاموشی هوشیارانه: واکاوی نقش فرهنگ بر عملکرد کارکنان و ارتباطات سازمانی (مورد مطالعه: سازمان‌های دولتی شهر سمنان)

خاموشی هوشیارانه وضعیتی است که فرد تصمیم می‌گیرد اطلاعات مهم را به دلایل خاصی بپوشاند. هویت اصلی خاموشی هوشیارانه، اکراه بیشتر فرد برای دادن خبر بد نسبت به تمایلش برای ارائه خبر خوب و درنتیجه خاموش بودن است. در این راستا، هدف اساسی پژوهش حاضر تأثیر ابعاد فرهنگ هافستد بر عملکرد کارکنان و ارتباطات سازمانی با توجه به نقش میانجیِ خاموشی هوشیارانه است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، کلیه کارکنان سازمان‌های دولتی شهر سمنان است. برای این منظور با توجه به جدول کرجسی مورگان نمونه‌ای به تعداد 285 نفر انتخاب شد. ابزار گرد‌آوری اطلاعات پرسشنامۀ استاندارد (هافستد، 1994؛ رامینگونگ و اسنانسینگ، 2013؛ یلدریم، 2014 و کوپمانس و همکاران، 2012) است و برای تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار Smart Pls استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که شاخص فاصلۀ قدرت، فردگرایی، مردانگی، اجتناب از عدم اطمینان و جهت‌گیری بلندمدت بر خاموشی هوشیارانه تأثیر مثبت و معناداری دارد. از دیگر یافته‌های پژوهش می‌توان به تأثیر منفی خاموشی هوشیارانه بر عملکرد کارکنان با ضریب مسیر 488/0- و ارتباطات سازمانی با ضریب مسیر 514/0- اشاره کرد. وجه تمایز این پژوهش با مطالعات انجام شده در زمینۀ ابعاد فرهنگ هافستد در این است که در مطالعۀ حاضر بر نقش متغیر خاموشی هوشیارانه تأکید شده که در تحقیقات گذشته مغفول مانده بود.